باز در هشت ربیع الثانی آمد گوهــــــــــــــــــــــری 

چون دوازده اختر دیگر گرامی رهبــــــــــــــری

از امام هادی واز مادری همچون حُدَیــــــــــــــــــث

زاده شد نوری دگر از تیره ی پیغمبــــــــــــــــری

دارد او از مرتضی صدها نشان در برتــــــــــــــــــری

زهد و تقوا ، حُسن و ایمان ، حلم و نیكو منظری

نام او باشد حسن معصوم و عاری از گنــــــــــــــــاه

پیشوای یازدهم یعنی امام عسكـــــــــــــــــــــری

گویی او در این زمان یك مجتبای دیگـــــــــــــر است

بر محمد میگذاریم صحــــــــــــــــــت این داوری

هست او ابن الرضا و خصلت او احمـــــــــــــــــــدی

راه او راه حسین ومكتب او جعفــــــــــــــــــــری

در عبادت همچو سجادست زین العابــــــــــــــــــدین

عالم و در علم و دانش همتراز باقـــــــــــــــــــری

جود و بخشش را بود بی شك  به همتای جــــــــواد

موسی كاظم بود الگوی او در صابــــــــــــــــــری

شد زمیلادش جهانی غرق شادی و ســــــــــــــرور

مسلمین تبریك باد این افتخار و ســــــــــــــــروری

این غزل هر چند ناچیز است من نالایقـــــــــــــــــم

تا بگویم وصف او را با زبان شاعـــــــــــــــــــــری

هرچه می خواهی تو امشب شیعه از مهدی بخواه

 چونكه عیدی می دهد امشب همای سامــــــــــــــری

میلاد یازدهمین حجت خداوند، پیام آور آیینه و روشنی، بر رهروان صدیقش مبارک باد!